การเพิ่มโทษจำเลยกรณีกระทำความผิดซ้ำ

                                   การเพิ่มโทษจำเลยกรณีกระทำความผิดซ้ำ

หลักกฎหมาย ป.อ.

หมวด 8 การกระทำความผิดอีก

มาตรา 92 ผู้ใดต้องคำพิพากษาถึงที่สุดให้ลงโทษจำคุกถ้าและได้ กระทำความผิดใดๆ อีก ในระหว่างที่ยังจะต้องรับโทษอยู่ก็ดี ภายใน เวลาห้าปีนับแต่วันพ้นโทษก็ดี หากศาลจะพิพากษาลงโทษครั้งหลัง ถึงจำคุกก็ให้เพิ่มโทษที่จะลงแก่ผู้นั้นหนึ่งในสามของโทษ ที่ศาลกำหนด สำหรับความผิดครั้งหลัง

มาตรา 93 ผู้ใดต้องคำพิพากษาถึงที่สุดให้ลงโทษจำคุก ถ้าและ ได้กระทำความผิดอย่างหนึ่งอย่างใดที่จำแนกไว้ในอนุ มาตรา ต่อไปนี้ ซ้ำในอนุ มาตรา เดียวกันอีกในระหว่างที่ยังจะต้องรับโทษอยู่ก็ดี ภายใน เวลาสามปีนับแต่วันพ้นโทษก็ดี ถ้าความผิดครั้งแรกเป็นความผิด ซึ่งศาลพิพากษาลงโทษจำคุกไม่น้อยกว่าหกเดือน หากศาลจะ พิพากษาลงโทษครั้งหลังถึงจำคุกก็ให้เพิ่มโทษที่จะลงแก่ผู้นั้นกึ่งหนึ่ง ของโทษที่ศาลกำหนดสำหรับความผิดครั้งหลัง
(1) ความผิดเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร ตามที่ บัญญัติไว้ใน มาตรา 107 ถึง มาตรา 135 
(2) ความผิดต่อเจ้าพนักงาน ตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 136 ถึง มาตรา 146 
(3) ความผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ราชการ ตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 147 ถึง มาตรา 166 
(4) ความผิดต่อเจ้าพนักงานในการยุติธรรม ตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 167 ถึง มาตรา 192 และมาตรา 194 
(5) ความผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ในการยุติธรรม ตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 200 ถึง มาตรา 204 
(6) ความผิดเกี่ยวกับความสงบสุขของประชาชน ตามที่ บัญญัติไว้ใน มาตรา 209 ถึง มาตรา 216 
(7) ความผิดเกี่ยวกับการก่อให้เกิดภยันตรายต่อประชาชน ตาม ที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 217 ถึงมาตรา 224 มาตรา 226 ถึง มาตรา 234 และ มาตรา 236 ถึง มาตรา 238 
(8) ความผิดเกี่ยวกับเงินตราตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 240 ถึง มาตรา 249 ความผิดเกี่ยวกับดวงตรา แสตมป์และตั๋ว ตามที่ บัญญัติไว้ใน มาตรา 250 ถึง มาตรา 261 และความผิดเกี่ยวกับเอกสาร ตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 264 ถึง มาตรา 269 
(9) ความผิดเกี่ยวกับค้าตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 270 ถึง มาตรา 275 
(10) ความผิดเกี่ยวกับเพศ ตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 276 ถึง มาตรา 285 
(11) ความผิดต่อชีวิตตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 288 ถึง มาตรา 290 และ มาตรา 294 ความผิดต่อร่างกาย ตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 295 ถึง มาตรา 299 ความผิดฐานทำให้แท้งลูก ตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 301 ถึง มาตรา 303 และความผิดฐานทอดทิ้งเด็กคนป่วยเจ็บ หรือคนชรา ตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 306 ถึง มาตรา 308 
(12) ความผิดต่อเสรีภาพ ตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 309 มาตรา 310 และ มาตรา 312 ถึง มาตรา 320 
(13) ความผิดเกี่ยวกับทรัพย์ ตามที่บัญญัติไว้ใน มาตรา 334 ถึง มาตรา 365 

มาตรา 94 ความผิดอันได้กระทำโดยประมาท ความผิดลหุโทษ และความผิดซึ่งผู้กระทำได้กระทำในขณะที่มีอายุต่ำกว่าสิบแปดปีนั้น ไม่ว่าจะได้กระทำในครั้งก่อนหรือครั้งหลัง ไม่ถือว่าเป็นความผิดเพื่อการเพิ่มโทษตามความในหมวดนี้

การเพิ่มโทษ 1 ใน 3 ป.อ. 92

1. ตัองคำพิพากษาถึงที่สุดให้ลงโทษจำคุก
2. กระทำความผิดใดๆ ในระหว่างที่ยังต้องรับโทษอยู่ หรือภายใน 5 ปี นับแต่วันพ้นโทษ และ
3. ศาลพิพากษาลงโทษครั้งหลังถึงจำคุก
4. ให้ศาลคดีหลัง เพิ่มโทษที่จะลงแก่ผู้นั้น 1 ใน 3 ของโทษที่ศาลกำหนดสำหรับความผิดครั้งหลัง

กรณีเพิ่มโทษ 1 ใน 2 ป.อ. 93

1. ต้องคำพิพากษาถึงที่สุดให้ลงโทษจำคุก
2. กระทำความผิดซ้ำอนุมาตราเดียวกันตาม 93 (1) - (13) ในระหว่างที่ยังจะต้องรับโทษอยู่ หรือภายใน 3 ปี นับแต่วันพ้นโทษ
3. ศาลลงโทษจำคุกในความผิดครั้งแรกไม่น้อยกว่า 6 เดือน
4. ศาลพิพากษาลงโทษครั้งหลังถึงจำคุก
5. ให้ศาลคดีหลังเพิ่มโทษที่จะลงแก่ผู้นั้น กึ่งหนึ่งของโทษที่ศาลกำหนดสำหรับความผิดครั้งหลัง

กรณีความผิดที่เพิ่มโทษไม่ได้ ไม่ว่าจะกระทำในครั้งก่อนหรือครั้งหลัง (ป.อ. 94)

1. ความผิดที่ได้กระทำโดยประมาท
2. ความผิดลหุโทษ
3. ความผิดที่ผู้กระทำ ขณะที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี บริบูรณ์

          ข้อสังเกต มีดังนี้

1. การเพิ่มโทษ ตาม ป.อ. 92, 93 ต้องมีคำพิพากษาถึงที่สุดให้ลงโทษจำคุก หมายความว่า ผู้นั้น ต้องรับโทษจำคุกจริงๆ ไม่ใช่รอการลงโทษ (1147/2551)
2. ถ้าศาลให้ลงโทษจำคุก แต่ยังไมได้รับโทษจำคุกเพราะอยู่ในระหว่างต้องโทษกักขังคดีอื่นอยู่ ถือว่าอยู่ระหว่างที่ต้องรับโทษแล้ว ศาลเพิ่มโทษได้ (1275/2513)
3. โทษปรับ เป็นโทษสถานหนึ่ง ศาลจึงเพิ่มโทษปรับได้ (413/2549)
4. ฎีกาที่ 2716/2545 - คดีก่อน ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้จำเลยขยายเวลายื่นฎีกา จำเลยยื่นอุทธรณ์คำสั่ง คดีอยู่ระหว่างพิจารณาของศาลอุทธรณ์ จึงยังไม่ถึงที่สุด ส่วนคดีหลัง ศาลชั้นต้น พิพากษาคดี ระหว่างที่คดีก่อนยังไม่ถึงที่สุด จึงไม่เข้าหลักเกณฑ์ ป.อ. 92 ที่จะเพิ่มโทษจำเลยได้
5. ฎีกาที่ 3279/2528 เมื่อลงโทษประหารชีวิตจำเลยแล้ว จะเพิ่มโทษ ตาม ป.อ. 93 อีกไม่ได้ (706/2526)

คำพิพากษาฎีกาที่ 861/2509

ป.อ. มาตรา 288, 339, 93, 92, 90, 80
ป.วิ.อ. มาตรา 192

          จำเลยเคยต้องโทษจำคุกฐานปล้นทรัพย์ แม้จะเป็นกรณีมีการใช้กำลังประทุษร้ายต่อร่างกายรวมอยู่ด้วย อันเป็นองค์ประกอบความผิดฐานปล้นทรัพย์ก็ตาม หากในคดีหลังแม้ศาลจะพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดฐานชิงทรัพย์อันเป็นความผิดเกี่ยวกับทรัพย์ตามมาตรา 339 และผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่นตามมาตรา 288 ประกอบด้วยมาตรา 80 อันเป็นความผิดต่อชีวิตก็ตาม ดังนี้ จะเพิ่มโทษจำเลยตามมาตรา 93 ไม่ได้ต้องเพิ่มโทษตามมาตรา 92 แม้โจทก์จะขอเพิ่มโทษตามมาตรา 93 ซึ่งเป็นบทหนักมาก็ตาม ศาลก็มีอำนาจเพิ่มโทษจำเลยตามมาตรา 92 ซึ่งเป็นบทเบากว่าได้ ไม่เกินคำขอ